Bij deze hypotheekvorm is het totale bruto bedrag aan rente en aflossing, de zogenaamde annuïteit, gedurende de looptijd elk jaar of elke maand even groot. Per periode zal de rente afnemen (de restantschuld wordt door de aflossing immers steeds lager) en omdat de periodieke betaling gelijk blijft, zal er dus steeds meer afgelost worden.
Aangezien rente voor de Inkomstenbelasting aftrekbaar is, worden de netto lasten (de bruto lasten verminderd met het fiscale voordeel) per jaar hoger. Voor sommigen een onoverkomelijk probleem.
Eveneens kan er, net als bij de andere tussentijds aflosbare leningen, een risicoverzekering gesloten worden om de schuld bij overlijden voor de einddatum te kunnen aflossen. Er is voor de annuïteitenlening een speciale overlijdensverzekering ontworpen: de annuïteiten schuld rest verzekering. Deze overlijdens risicoverzekering daalt jaarlijks met hetzelfde bedrag als de aflossing van de annuïteitenlening. Om het sluitend te maken dient behalve leeftijd en looptijd tevens het rentepercentage van de lening te worden opgegeven. Iedere annuïteitenlening heeft een eigen aflossingsschema. Bij een hoge rente van de lening daalt de lening in het begin minder en later meer dan een annuïteitenlening met een laag percentage.
Berekening annuïteiten lasten
De periodieke betaling van een annuïteitenlening, de annuïteit, is gedurende de gehele periode gelijk.
Uitgangspunt bij de berekening is dat al deze annuïteiten gelijk zijn aan de lening. In de financiële rekenkunde is er een ijzeren regel dat betalingen van verschillende momenten nooit bij elkaar mogen worden opgeteld of worden afgetrokken. Indien bedragen van verschillende momenten met elkaar moeten worden geconformeerd, dan dienen deze bedragen met behulp van een intresttafel naar één tijdstip te worden gebracht. Het meest logische bij een annuïteitenlening is dat de annuïteiten naar de aanvang van de lening (tijdstip 0) worden gebracht.
Voordelen van de annuïtaire aflossing:
Nadelen van de annuïtaire aflossing: